KOPER WŁOSKI
zioła i przyprawy
„Odmładza starych ludzi. Wzrok zdrowy pomaga zachować do starości. Jeżeli używają go ciężarne, to płód ich będzie miał piękne oczy. W potrawach używany chroni od bólu głowy. Koper włoski jest także przyczyną dobrego trawienia. Należy gryźć na czczo suszone ziele lub ziarna. W jakiejkolwiek postaci spożywany, zawsze czyni wesołym, zapewnia dobrą cerę i dobre trawienie. Pomaga przy kłopotach z trawieniem, przy wzdęciach, nadkwasocie żołądka i zgadze. Działa on również dobrze na nerwy. Sok z kopru włoskiego pomaga także na serce. Należy wziąć lukrecję, pięć razy tyle kopru włoskiego, cukier o wadze lukrecji i trochę miodu i sporządzić z tego napój. Pić go po zarówno po śniadaniu, jak i na czczo. Dojrzałe owoce są dobre w kolkach jelitowych. W tych przypadkach trzeba gotować koper w mleku, odcedzić i pić tak przygotowane mleko, które powinno być ciepłe. Koper ma właściwości wiatropędne. Owoce kopru włoskiego pobudzają wydzielanie żołądkowe, co znacznie ułatwia odprowadzanie gazów, ponadto mają nieznaczne działanie moczopędne oraz rozkurczowe na macicę. Łagodzi lub znosi ból spowodowany wzdęciem i przywraca właściwe czynności trawienne przewodu pokarmowego. W niestrawnościach u niemowląt najlepiej stosować odwar z owoców kopru włoskiego, ponieważ usuwa kolkę, a poza tym ma dobry smak. Również należy ją polecić dorosłym, a zwłaszcza osobom starszym, u których często występują kolki brzuszne spowodowane wzdęciami. Aby sporządzić proszek przeciwko wzdęciom, należy owoce kopru włoskiego wyprażyć na piecu kuchennym i zemleć. Potem dodaje się proszku z anyżu, kminku, trochę sproszkowanego popiołu drzewnego. Można uzupełnić proszek sproszkowanym rabarbarem, który ułatwia oddanie stolca. Nieco takiego proszku rozpuszcza się w wodzie lub mleku i wypija po jedzeniu. Ochłodzony odwar z owoców kopru włoskiego służy również do kompresów ocznych lub przemywań oczu.”*
„Niezależnie od tego, w jakiej postaci się go spożywa, nastraja pogodnie, wywołuje przyjemne ciepło, dobre poty, nadaje skórze ładny kolor i ułatwia trawienie.”**
Bibliografia:
* Św. Hildegarda z Bingen, wybór i opracowanie Marek Czekański - „Przyrodolecznictwo” - Wydawnictwo m – Kraków 2003, s.46-47
** Zioła z apteki Św. Hildegardy - Reinhard Schiller, przełożyła: Barbara Tarnas, Instytut wydawniczy Pax, Warszawa 2003 - s.31
Wykorzystano fotografie na licencji C, źródło: http://pl.wikipedia.org/wiki/Koper_w%C5%82oski
Komentarze
Prześlij komentarz