KĄPIELE
- z zasobów Św.Hildegardy -
„(…) W zabiegu zwanym kąpielą zanurzamy mniejszą lub większą część ciała wprost w wodzie. Według tego rozróżniamy kąpiele całkowite i częściowe: do pierwszych należą właściwe kąpiele wanienne, zwane także po prostu wannami, do drugich kąpiel nasiadowa. Kąpiel wanienna: do zwykłej wanny – (najlepiej drewnianej) nalewa się wody odpowiednio ciepłej lub zimnej. Bezpośrednio przed kąpielą, w celu zapobieżenia nawałowi krwi do mózgu, należy polać choremu głowę zimną wodą lub nakryć ją czapką płócienną w zimnej wodzie zamoczoną. W razie niskiej ciepłoty ciała kąpieli dobrze jest w wielu przypadkach przed zanurzeniem się chorego zwilżyć mu kark, plecy i piersi, jeżeli chcemy uniknąć zbyt silnego wstrząśnienia. Po dokonanych powyższych przygotowaniach chory od razu kładzie się w wannie na wznak zanurzając się po brodę w wodzie. Od tej chwili dalsze postępowanie może być różne: albo chory zaraz opuszcza wannę, co bo można było nazwać płukaniem, albo pozostawszy przez czas dłuższy bez wykonywania żywszych ruchów w wodzie wychodzić z wanny, albo też postępuje się tak: podczas gdy chory leży, kąpielowy naciera dłońmi pod wodą nogi, ręce, brzuch, pierś i boki, po czym chory usiadłszy naciera się sam i polewa rękoma z przodu, gdyż służący, natarłszy jeszcze w powyższy sposób i plecy, polewa chorego z tyłu wedle potrzeby i głowę. 40-50 dzbanków wylanych wystarcza zazwyczaj, chory zanurzywszy się raz jeszcze w wodzie wychodzi z wanny, osusza się zarzuconym prześcieradłem z pomocą służącego dokładnie, i na tym koniec. (…)Po krótkiej kąpieli zimnej nastaje ogólne uczucie lekkości i spotęgowane uczucie siły mięśniowej, swobodniejszy tok myśli. Najbardziej uwydatnia się to po nadmiernym znużeniu psychicznym i fizycznym: ogólny natrysk lub kąpiel zimna szybko przywracają utraconą rześkość i lekkość ciała, podniecają władze umysłowe, nadają weselszy bieg i kierunek myślom, czyniąc zdolnym do pracy.(…) Jeżeli bierzesz ciepłe kąpiele z konieczności, to nie pozostawaj w takiej wodzie dłużej i myj się zaraz na to zimną wodą. Głównym warunkiem przy leczeniu wodą jest to, aby w całym ciele na wskroś wzniecić ciepłotę przy każdorazowym jej użyciu. Jeżeli nie da się ona osiągnąć przy pomocy mechanicznej lub innym sposobem, natenczas użyjmy pomocy łóżka. Lepiej żadnych zabiegów nie czynić, jak zastosować takie, które dla ciała są tkliwe albo wywierają uczucie zimna”*
Bibliografia: * Św. Hildegarda z Bingen, wybór i opracowanie Marek Czekański - „Przyrodolecznictwo” - Wydawnictwo m – Kraków 2003, s.71-73; Wykorzystano fotografie na licencji CC, autor: http://en.wikipedia.org/wiki/File:Gerome_baigneuses.jpg
Komentarze
Prześlij komentarz